بررسی مفهوم عشق در شعر معاصر عرب با نگاهی بر اشعار نزار قبائی، محمود درویش و نازک الملایکه

عشق ورزی وعشق به زیبایی ویژگی مشترک همه ی انسان هاست که از آغاز آفرینش تاکنون نه تنها جلوه ی خود را ازدست نداده است بلکه محبوب تر وتابناک تر نیز شده است. از آنجاکه عشق ازاحساسات انسان سرچشمه می گیرد وشعر نیز در وهله نخست عرصه ای برای جولان احساسات است،بنابراین ازهمان آغاز یکی ازمضامین اصلی شعربه شمارمی رفته است و بسیاری ازشاعران بدان پرداخته اند اما همه دراین عرصه موفق نبوده اند. ما دراین تحقیق برآنیم که عشق این اکسیرحیات بخش را درشعرعربی ودرمیان سروده های سه شاعر عرب (محمود درویش،نزار قبانی ونازک الملائکه)جست وجوکنیم واحوال این سه شاعر را در بیان سوز واشتیاق درونیشان نظاره گرباشیم. شایان ذکراست که بررسی عشق دراشعار این سه شاعرموضوعی نیست که تحقیق حاضربه عنوان اولین پژوهش دراین باب قلمدادشود،چراکه بسیاری ازپژوهشگران به بررسی این موضوع به صورت جدا وغیرمقایسه ای پرداخته اند اما این تحقیق سعی دربیان نقاط اشتراک وافتراق آنان داشته است. در این مقاله بعد از ذکر خلاصه ا ی از بیوگرافی وآثار شاعران به بیان ویژگی ها و طرز موضع گیری هر یک از این سه شاعر در قبال مساله ی عشق پرداخته و در پایان داده ها و اطلاعات گرد آوری شده و به صورت یکجا مقایسه می شود.